DR. TOMISLAV DRAGUN NAS VODA KROZ LABIRINT HRVATSKE PROŠLOSTI. NAZDRAVLJE!!!

DANAS JE INSTITUT HRVATSKOG DRŽAVNOG PRAVA PONIŠTIO SVE ODLUKE t. zv. AVNOJ-aSlika dra. Tomislava Draguna

Na temelju REZOLUCIJE EUROPSKOG PARLAMENTA OD 19. RUJNA 2019. O VAŽNOSTI EUROPSKOG SJEĆANJA NA BUDUĆNOST EUROPE (2019/2819(RSP)), osnova, kriterija i prakse Revolucionarnog prava, a u ime Hrvatskog Naroda (u Domovini i iseljeništvu) Institut Hrvatskog Državnog Prava (privremeno pod tvrtkom: Povjesnice Tomislava Draguna j.d.o.o. – Zagreb, Pete poljanice 7), danas:

Dne 10. siječnja 2021. godine u GLAVNOM GRADU Zagrebu, donosi

ODLUKU

o poništaju svih odluka AVNOJ-a

Ad 1.-

Ferdo Čulinović:

“Čulinović, Ferdo, hrvatski pravni povjesničar (Karlovac, 17. V. 1897 – Zagreb, 15. IX. 1971). Doktorirao pravo u Zagrebu (1922). Radio u carinskoj službi (1919–24) i u pravosuđu (1924–42). Pristupivši 1943. partizanima, postao vijećnik Zemaljskoga antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Hrvatske, predstojnik Odjela za pravosuđe, sekretar Zakonodavne komisije te sekretar Komisije za ratne zločine. Na Pravnome fakultetu u Zagrebu predavao povijest države i prava naroda Jugoslavije (1950–67). Godine 1962. izabran za redovitoga člana JAZU. Dobio je Nagradu za životno djelo 1967. Pisao o pravnoj i političkoj povijesti, o zemljišnoknjižnom pravu i dr. Glavna djela: Seljačke bune u Hrvatskoj (1951), Državnopravna historija jugoslavenskih zemalja XIX. i XX. vijeka (I–II, 1953–54), Riječka država. Od Londonskog pakta i Danuncijade do aneksije Italiji (1953), Slom stare Jugoslavije (1958), Stvaranje

nove jugoslavenske države (1959), Jugoslavija između dva rata (I–II, 1961).” (www.enciklopedija.hr)

Ferdo Čulinović nije bio dužnosnik, državljanin, suradnik i simpatizer Države Hrvatske, odnosno Nezavisne Države Hrvatske, niti je s njom bio u bilo kakvoj svezi.

Ad 2.-

U svom djelu “Prestanak Kraljevine Jugoslavije i postanak Demokratske Federativne Jugoslavije” utvrdio je sljedeće:

“Demokratska Federativna Jugoslavije izgradila je u osnovnim linijama svoj sistem državne vlasti već na Drugom zasjedanju AVNOJ-a, ali nju savezničke velike sile dugo nakon toga još nisu priznavale.

Za njih je postojala samo Kraljevina Jugoslavija, s kojom su održavale redovne diplomatske odnose. Demokratsku Federativnu Jugoslaviju nisu pravno priznale, iako su de facto održavali veze s njom preko svojih (iako samo) — vojnih misija.

Do izričitog priznanja dolazi tek, pošto je izvršen aranžman, koji je Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije (odnosno njegov predsjednik, maršal Tito) sklopio s emigrantskom kraljevskom vladom 16. juna 1944. na Visu, zatim 1. novembra 1944. u Beogradu, odnosno pošto je u vezi s preporukama savezničkih velikih sila (formuliranim u Krimskoj deklaraciji, 12. februara 1945.) AVNOJ proširen s nekim predratnim političarima i pretvoren u Privremenu narodnu skupštinu DFJ, te 7. marta 1945. sastavljena Privremena narodna vlada na čelu s maršalom Titom kao predsjednikom.”

Ad 3.-

“Демократска Федеративна Југославија (скраћено ДФ Југославија или ДФЈ) је држава која је истовремено представљала последњи период Краљевине Југославије и први период социјалистичке Југославије (касније познате као Федеративна Народна Република Југославија и Социјалистичка Федеративна Република Југославија). Њоме је владала Привремена влада Демократске Федеративне Југославије, са трочланим Намесништвом.” (sr.wikipedia.org)

Demokratska Federativna Jugoslavija je, dakle, komunistički naziv za Kraljevinu Jugoslaviju u razdoblju od 7. ožujka do

Ad 4.-

“Социјалистичка Федеративна Република Југославија (скраћено СФР Југославија или СФРЈ), бивша је југословенска држава која је постојала од краја Другог светског рата, до рата почетком деведесетих година двадесетог века. Она је била социјалистичка држава која је обухватала територије данашњих независних држава Србије, Хрватске, Босне и Херцеговине, Северне Македоније, Словеније и Црне Горе. Формирана је 10. августа 1945. године као наследница Краљевине Југославије под именом Демократска Федеративна Југославија.

Дана 29. новембра 1945. у Београду одржано Прво заседање Уставотворне скупштине, на којем је прихваћена Декларација о проглашењу Федеративне Народне Републике Југославије0 (ФНРЈ). Овом одлуком Југославија је престала да буде монархија и постала федерална република.” (sr.wikipedia.org)

Ad 5.-

Polazeći od teorijskog stajališta Ferde Čulinovića, u već citiranom djelu, koje glasi:

“Ne osporavajući važnost vanjskoj funkciji države, ipak za ocjenu postojanja ili nepostojanja države kao organizacije klasne vlasti treba priznati prioritet unutrašnjim funkcijama. Država ne nastaje ‘istom kao subjekt međudržavnih odnosa’, nego onda, kada je izgrađena spomenuta organizacija klasne vlasti, kada je već stvoren njen sistem, dakle sveukupnost njenih organa za klasnu prinudu. Za točnu ocjenu postanka države uopće od presudne je važnosti dakle utvrditi, da li je već nastao sistem političke vlasti na nekom teritoriju.

Neosnovanost gornjeg stajališta (o pojavi države tek ‘kao subjekta međudržavnih odnosa’) otkriva napose činjenica, da je to priznanje uvijek posterioran akt nasuprot izgradnje određenog sistema političke vlasti kao organizacije klasne prevlasti.

Međunarodno se može priznati samo država, koja već postoji, a ne ona, koja će istom možda nastati. Inozemno priznanje nema dakle konstitutivan, nego samo deklaratoran karakter u pogledu postojanja neke države.

Vanjska funkcija države nije dakle bitna za ocjenu postojanja države.“,

te potvrđuje postojanje, bilo Kraljevine Jugoslavije, bilo Nezavisne Države Hrvatske u doba donošenja odluka AVNOJ-a, i revolucionarne prakse Ljube Drndića, Pavla-Paje Gregorića i prigodnog zbora održanog 8. i 9. svibnja 1944. godine,

poništavamo sve odluke AVNOJ-a, kao tijela nepostojeće države.

Ad 6.-

Ova odluka objavit će se u časopisu “Država Hrvatska” br. 20 (20.1.2021.)

Ad 7.-

Ova odluka, u funkciji pravomoćnog akta, poslat će se: Europskom Parlamentu, Hrvatskom Saboru, Ustavnom sudu Republike Hrvatske, Hrvatskom povijesnom institutu, Hrvatskoj Akademiji Znanosti i Umjetnosti, Apostolskoj Nuncijaturi Svete Stolice u Zagrebu i časopisu “Država Hrvatska”.

1. sc. Tomislav Dragun

direktor i vlasnik